Yakınlarını Kaybetme Korkusunun 3 Önemli Nedeni

Yakınını kaybetme korkusunun 3 önemli nedeni nedir?

Yakınlarını kaybetmekten korkuyor olabilirsin.

Bu korkunu belki yakınlarının geçirdiği bir hastalık tetikleyebilir.

Belirli hastalık haberleri gördüğünde bu duygun tetiklenebilir.

Salgın hastalık ortamı bu korkunu tetikleyebilir.

Ya da belki ortada belirgin bir neden yokken bu korkuları yaşıyor olabilirsin.

Bu yazıda yakınlarını kaybetme korkusunda en sık karşılaştığımız 3 önemli nedeni anlattım.

Bu nedenleri öğrenerek yaşadığın bu kaybetme korkusuyla alakalı olarak kendini daha iyi tanıyacaksın.

Böylece asıl sorunu fark edip, soruna odaklanıp çözme fırsatın olacak.

Yaşamda doğum ne kadar doğal bir şeyse ölüm de o kadar doğal bir şey.

Bu hayatın bir parçası.

Ölüm eski evden yeni bir eve taşınmak gibidir.

Beraberinde birçok farklı yenilik, değişiklik, karışık duygu getirir.

Sevdiğin birini, yakınındaki birini kaybetmek bununla alakalı bir kaygı yaşamak çok doğal, son derece normal bir şey.

Burada önemli olan nokta, kaybetme korkusunu ne zaman bir sorun olarak görmen gerektiğidir.

Eğer ki bu senin gündelik hayatını ekstra zorlamaya,

Yaşam kaliteni kısıtlamaya başladıysa,

Seni depresif, kaygılı biri haline getiriyorsa,

Sürekli haber alma ihtiyacıyla yakınındaki kişiyi sıkboğaz etmeye başladıysan,

Yakınının hayatını kısıtlamaya başladıysan o zaman bu kaybetme korkun konusunda bir şeyler yapman lazım.

Kaybetme korkusu kişiden kişiye değişen birçok nedene bağlı olabiliyor.

1. Duygusal İhmal ve Güvensiz Bağlanma Geçmişi:

En sık karşılaştığımız nedenlerden ilki; güvensiz bağlanma ve duygusal ihmal geçmişin var mı?

Kendi çocukluk yaşantında, kendi anne-babanla kurduğun ilişkilerde eğer duygusal olarak ihmal edildiğini hissediyorsan, 

Duygusal yoksunluk yaşadıysan, 

Duygusal ihtiyaçların yeterince karşılanmadıysa, 

Sevildiğini, değerli olduğunu hissetmeyi tam olarak yaşayamadıysan bu bazı kişilerde kaybetme korkusu şeklinde kendini gösterebiliyor.

Özellikle de çocuğunu kaybetmekle alakalı bir kaygın varsa o noktada kendi acılarını, kendi duygularını çocuğuna yansıtabiliyorsun.

Bu noktada da kendi anne-babanla bu tür bir bağ kurmadığın için çocuğunla kurduğun o bağ, yakınlık, duygusal alışveriş sana o kadar iyi gelmiştir ki çocuğunu kaybetmek senin için ekstra kaygı verici olmuş olabilir.

Çünkü orada ekstra büyük bir şey kaybetmiş oluyorsun.

Burada özellikle -tabii ki her insanın çocuğunu kaybetmesi hayattaki en büyük stres kaynağıdır- şimdiden bu konuya kafa yormanın önemli bir nedeni seni bu korkunun tetikliyor olması.

Bir şekilde aklına gelen çocuğunu kaybetme korkusu neden seni ekstra rahatsız ediyor?

Ben de bir baba olarak haberlerde çocuğunu kaybeden anne-babayı gördüğümde bu duruma üzülüyorum ama o noktada kendi çocuklarımı kaybetmekle alakalı ekstra bir kaygı içine girmiyorum.

Eğer sen ekstra kaygı içine giriyorsan kendi içine dönüp “Ben bu konularda acaba bu duygusal yoksunlukla alakalı belirli bilinçdışındaki noktaların tetiklenmesini mi yaşıyorum?” sorunu kendine sorman lazım.

Bunu daha iyi analiz edebilmek için kendi iç dünyana dönüp;

Kendi çocukluğunda anne-babanla olan ilişkilerinde duygusal yoksunluk, yakınlık konusundaki ihtiyaçların ne durumda?

Şu an bunları hatırladığında nasıl hissediyorsun? bunları analiz etmen faydalı olabilir.

2. Bitmemiş Meseleler ve Çatışmalar

Yakınlarını kaybetme korkusunun önemli nedenlerinden ikincisi de, bitmemiş meselelerin ve işlenmemiş çatışmaların olmasıdır.

Özellikle anne-babanı, yakınındaki birini kaybetmekten endişe ediyorsan belki de aranızda halledemediğiniz belirli sorunlar ya da belirli içsel çatışmalar olduğundandır.

Bu noktada bu çatışmalar çözümlenmeden ve bitmemiş meseleler halledilmeden onları kaybetme gerçeği senin için ekstra korkutucu olabilir.

Bu sorunları halletmeden, aradaki ilişki problemlerini tam olarak çözümlemeden vefat ederlerse sonrasında acaba pişman olur muyum?

Bununla alakalı yoksunluk hisseder miyim?

Acaba kendimi suçlar mıyım? soruları aklına geliyorsa bu da senin için kaybetme korkusunu ekstra tetikleyen bir işarettir.

Kaybetme korkusu sana diyor ki;

“Bitmemiş meseleler var, yumurta kapıya dayanabilir. Bu konuda bir şeyler yap, önlem al. Gerekeni yap, adım at.” 

Eğer sen bu sesi dinlemeyip pasif bir şekilde sadece o korkunun kendisine odaklanırsan o noktada bu işareti almaya devam edeceksin.

Çünkü bir nevi o şifreli mesajı çözmemiş oluyorsun.

Çözmediğin için de bu duygular seni kovalamaya devam ediyor.

3. Yalnızlık Korkusu ve Gizli Özgüvensizlik

Kaybetme korkusunun diğer bir önemli nedeni de yalnız kalma korkusudur.

Bunun temelinde gizli özgüvensizlik de olabilir.

Özellikle eşini kaybetmekle alakalı ya da birlikte yaşadığın annen babanla ilgili kaybetme korkusu yaşıyorsan bu korku belki de sana içten içe kendi özgüveninle, yeterliliğinle alakalı belli noktaları hatırlatıyor olabilir.

Eğer kaybedersem ne yaparım?

Eklenecek sorumlulukların üstesinden gelebilicek miyim?

Yalnız kalma haliyle başa çıkabilir miyim, adapte olabilir miyim?

Kendi benliğimde belirli yetersizlikler var, diye hissediyorsan eğer bu yakınlarını kaybetme korkusunun önemli bir nedenidir.

Mesela burada önemli bir alt neden; eğer ki o kişiyle kurduğun ilişki senin için bir kimlik ya da yaşamının bir anlamı haline geldiyse -hasta olan anne-babaya bakıyor olmak olabilir, sürekli ilgilendiğinden dolayı bu senin için bir yaşam amacı haline gelmiştir- o kişiyi kaybettiğinde bu sefer yapacak başka bir şey kalmıyor gibi gelmiştir.

Bu noktada da sanki kimliğin elinden alınmış gibi hissedersin.

Bununla alakalı bir durum yaşıyorsan o noktada yine kendi içine dönüp;

Hayatımda kendimle alakalı neleri geliştirmeye ihtiyacım var?

En kötü senaryoyu düşündüğümde buna ne kadar hazırlıklıyım?

Kendi içimde üzerinde çok kafa yormadığım ama sorun olan, geliştirmem gereken noktalar neler olabilir? bunlar üzerinde kafa yorman gerekiyor.

Eğer bunlar üzerinde kafa yormazsan o noktada da dikkatin yakınını kaybetme korkusuna odaklanır ve yine şifreli mesajı çözememiş olursun.
Bu da sende kronik bir stres yaratabilir.

Konuyla alakalı görüşlerini, deneyimlerini yorumlar kısmında paylaşırsan sevinirim.

Tekrar görüşmek üzere,

Uzm. Psk. Cem Gümüş