Deprem felaketi sonrası hissedilen acıları yaşamaya izin vermek çok önemlidir.
Bazı kişiler, bu süreçte güçlü durmaya çalışıp yakınlarına destek olma gayreti içinde olabiliyorlar.
Duygulara kendini kaptırmamayı, ağlamamayı güçlü ve iyi bir şey olarak düşünüyorlar.
Ancak güçlü olmaya çalışan kişilerin eninde sonunda güçsüz hissettiren duygularla uzun yıllar baş başa kaldığını, bu duyguların büyük bir yük oluşturduğunu görüyoruz.
Hissedilen üzüntü ve acı sonrası ağlamak, öfke nedeniyle bağırıp çağırmak istemek gayet doğaldır.
Bu duyguları hissedince bastırmamaya çalışanlar travmanın yaralarını daha hızlı sarıyorlar.
Travma sonrası ağlamaya izin veren, yakınlarına duygularını anlatan, acısını paylaşan, destek isteyen yani görünüşte güçsüz olan, kırılgan taraflarını gösteren kişilerin giderek güçlenmeye başlayabildiklerini görüyoruz.
Güçlü olmaya çalışanların güçsüzleşmeye; güçsüzlük duygularını tolere edip orada kalanların da güçlenmeye başladığını söyleyebiliriz.
O yüzden özellikle kayıp yaşayan ve bundan dolayı çok üzgün olan kişilere “Üzülme, kendini yıpratma, neyse ki … olmadı, kader, alnımıza yazılmış kabul edeceksin yapacak bir şey yok, önüne bak.” gibi şeyler söylenmemelidir.
Bunları söyleyenleri gördüğünde de böyle konuşmalarının işe yaramayacağı konusunda bilinçlendirmeni öneririm.
Bunaltıcı gelen duygularda kalıp bu duyguları yaşamaya çalışmayı tepeye çıkarken zorlanmaya benzetebiliriz.
Burada zorlanınca yapılması gereken geriye dönmek değildir.
Ağır adımlarla çıkmaya devam etmektir.
Eninde sonunda bu tepeyi aşmanın tek yolu budur.
Tepeyi aşmakta zorlanıyorsan psikolojik destek almayı düşünebilirsin.
Böylece zorlayıcı duygularının yoğunluğunda kaybolmuş gibi hissetmezsin.
Deprem bölgesindeki bir afetzedeysen gönüllü uzmanların olduğu kuruluşlara başvurup ücretsiz psikolojik destek alabilirsin.
Duyguları sağlıklı şekilde yaşama konusunda daha çok bilgi almak için aşağıdaki linkini göreceğin videoyu izlemeye devam edebilirsin.
KATARSİS, Duygu Boşaltma ve Psikoterapi İlişkisi Nedir?
Uzm. Psk. Cem Gümüş
