Depreme dayanıklı bir binada oturmuyorsun.
Maddi güçlükler nedeniyle de düzenini bozmadan daha güvenli bir binaya geçmek pek mümkün değil.
Bu durumda deprem korkusu yaşaman çok doğal.
Bendeki deprem korkusu psikolojik deyip kendini kandırmamalısın.
Bir psikolog olarak bu kaygını rahatlatmana -daha doğrusu bastırmana- yardımcı olmak istemem.
Zaten bu pek mümkün de değil.
Yaşadığın bu kaygı, maddi sorunlar olsa da güvenlik sorununu çözme sorumluluğunu ciddiye almanı sağlayabilir.
Kendinin ve yakınlarının hayatı maddiyattan daha değerli olmalıdır.
O yüzden iyi ki de kaygılanıyorsun.
Ben üç tane sağlıklı yol görüyorum. Muhtemelen sen de bunların bilincindesin ama net bir şekilde toparlayayım.
1. seçenek; giderlerini ve yaşam standardını minimuma indirip, büyük bir kemer sıkma politikası izleyerek, gerekirse daha az masraflı bir bölgeye göç ederek daha güvenli bir binaya taşınmak.
2. seçenek; gelirini artıracak atılımlar yapıp güvenli bir binaya taşınabilecek ya da güçlendirme çalışması yapabilecek maddi imkanlara hızlıca ulaşmak.
3. seçenek; hükümetin sana güvenli bir barınma imkanı sağlamada destek olmasını ısrarla talep etmek.
Devletin imkanları güvenliğini sağlamada yapılması gereken şeyler için yeterlidir, diye düşünüyorum.
Güvenli barınma konusunda destek talep etmek de senin en doğal hakkındır.
Bu seçeneklerden hangisi sana daha hızlı çözüm sağlayacaksa onu seçip bu sonuca ulaşmak için elinden gelen her şeyi yapman gerekiyor.
Bunları düşünmemeye çalışmak ve dikkatini başka yere verme gibi bir seçeneği umarım seçmezsin çünkü bu seçeneğin işe yaramadığını son yaşadığımız felaketle net bir şekilde gördük.
“Ben bunu göze alıyorum, hem kendim hem de birlikte yaşadığım çocuklarım, yakınlarım da ölebilir.” diyorsan ne diyebilirim ki…
Biraz sert konuşuyorum belki ama ben özellikle seçim şansı olmayan yakınların için kaygılandığımdan dolayı bu kararını kabullenmekte zorlanıyorum.
O yüzden maddiyat sorunu nedeniyle güvenliğini görmezden gelme kararının aslında ne anlama geldiğinin vicdan hesabını çok iyi yapmanı rica ediyorum.
Uzm. Psk. Cem Gümüş
