Anne-babanızın ya da sizi çocukken yetiştiren yakınlarınızın hala psikolojik olarak sizi etkileyebiliyor olması, yetişkin yaşınızda can sıkıcı bir durum haline gelebilir. Yetişkin olmanıza rağmen onlardan saygı, sevgi, takdir, onay, cesaretlendirme gibi ihtiyaçlarınızın karşılanmasını bekliyor olabilirsiniz. Ancak, bu beklenti çoğu zaman hayal kırıklığı yaratabilir.
Ebeveynlerinizin sizin ihtiyaçlarınıza yanıt verebilmesi için kendilerini geliştirmesi gerektiğini düşünebilirsiniz. Onların olgunlaşmasını beklemek, bazen çölde yağmur yağmasını beklemek kadar etkisiz olabilir. Bu noktada, su ihtiyacınızı gidermek için farklı kaynaklar ve çözüm yolları aramak daha akıllıca bir yaklaşım olacaktır.
Bu durum, “Neden hep ben fedakarlık yapıyorum? Anne-baba değil mi onlar? Gerçek sevgi fedakarlık değil midir?” gibi düşünceler uyandırabilir. Ancak, yetişkinlikte sorumluluk almanın önemi büyüktür. Anne-babanız hala sizin için önemli kişiler olabilir, ancak artık yaş farkının çok büyük bir avantaj yaratmadığını anlamalısınız. Çocuklukta onların bilgisine ve gücüne muhtaçken, artık kendi kaynaklarınızı kullanarak daha bağımsız bir birey olabilirsiniz.
Eğer anne-babanız sorunlarıyla aktif şekilde baş edemiyorsa ve size olumsuz etkiler bırakıyorsa, sınırlar koymak ve onların manipülasyonlarına karşı durabilmek önemlidir. Bu, sizin yaşam kalitenizi artırır ve özgüveninizi güçlendirir. Anne-babanızın evliliklerinde ya da ilişkilerinde kötü bir model olduklarını düşünüyorsanız, bu mirası sürdürmek zorunda değilsiniz. Sağlıklı ilişkilere dair bilgi edinip bunu hayatınıza uygulayabilirsiniz.
Anne-babanızın değişmesini beklemek yerine, kendinizde farklılıklar yaratmak daha etkili bir yol olabilir. Onların olumsuz davranışlarını taklit etmek ya da onların geçmiş hatalarını bahane ederek kendi hayatınızı sınırlamak yerine, “Ben bu durumu nasıl daha iyi yönetebilirim?” sorusunu kendinize sormalısınız.
Bu süreçte anne-babanıza duyduğunuz öfkeyi sağlıklı bir şekilde işlemeniz önemlidir. Öfke, aslında kendinize değer vermeniz gerektiğini hatırlatan bir işarettir. Eğer anne-babanız değişime açık değilse ve zarar verici davranışlarına devam ediyorsa, sınırlar koymayı öğrenmek kritik bir beceri haline gelir.
Son olarak, bazı ebeveynler zamanla, özellikle torun sahibi olduklarında, daha yumuşak bir tavır sergileyebilir. Bu noktada, onlara örnek olarak olumlu değişimlere öncülük edebilirsiniz. Ancak unutmayın, en büyük değişim sizin kendinizde başlatacağınız farkındalık ve dönüşüm olacaktır.
